İnsanların eşcinsel olmalarıyla pek ilgilenmiyorum. Niye, nasıl gibisinden sorgulamıyorum. Kısacası bir erkeğin ibne olması benim için sorun değil. Bir kadının lezbiyen olması "sorun değil"den de öte, muhteşem birşey. Çoğu erkek gibi ben de seviyorum lezbiyenleri.

Erkeklerdeki lezbiyenleri hoş görme, beğenme, hatta onlardan tahrik olma mevzusunu genelleyebilmeyi çok isterdim. Fakat hiç bir arkadaşımla oturup da bu mevzuyu konuşmadım, yani elimde 3-5 farklı arguman yok. "Lezbiyenleri baştan çıkartan bir erkek olabilmek" amacı güdülmediğine eminim ama (hatunun birisinden duymuştum bu savı). Hatta bir amaç güdüldüğünü de sanmıyorum, tamamen görsel bir mevzu bana kalırsa. Bir sürü meme, kıvrımlı vücutlar, pürüzsüz tenler falan.. Çekici yani.

Bu konuya da kendi çapımda açıklık getirdiğime göre, esas mevzuya geçebiliriz; biseksüeller. Eşcinsellerle bir problemim olmamasını "ne var, herkes farklı birşeyi sevebilir" diyerek açıklayabiliyorum kendime. Fakat, taban tabana zıt iki şeyi birden sevebilmek? Bunu anlayamıyorum. Çayı hem şekerli hem şekersiz sevmek gibi birşey. Şekerli sevenin şekersiz içemeyeceğini veya şekersiz sevenin şekerli içemeyeceğini öngörüyorum istemeden. Ters geliyor dolayısıyla. Ve bu yüzden biseksüelleri tehlikeli buluyorum; adamlar tuttuklarını sikiyolar kardeşim, ayırt etmiyolar ki...

Mevzuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Aklıma gelen bütün girişler; klişe "fakir delikanlı ile fabrikatör kızının aşkı" edebiyatına çıkacak olduğu için, bunun farkında olmanı istiyorum okurcan ve okursu. O yüzden bodozlama giriyorum mevzuya, zaten 3 satır oldu ısınmışsındır artık.

Geçenlerde geçti mevzusu, arkadaşla ideal manita özelliklerini tartışıyoruz falan. Çok boş adamlarız kabul, yapacak başka işimiz yok. Neyse, yakın çevremde kimle konuşsam bu mevzuyu herkes orta veya düşük gelirli bir hatun aradığını söylüyor. Keza ben de öyle düşünüyorum.

Şimdi babuş; hatun dediğin azcık görmüş geçirmiş olacak, yokluğu bilecek (gerçi bu benim genel insan kriterlerim arasında da siktiret şimdi konu o değil.). Elindekiyle idare etmesini, ufak şeylerden mutlu olmasını bilecek. Mesela Sünger gibi salaş bi mekana götürdüğünde ağız burun kıvırmayacak, 3 liralık dürüm ayran yiyebilecek falan. Açık parfüm nedir bilecek, öyle Zara'dan falan takılmayacak. Yoksa olmuyor arkadaşım.

Öğrencilik diye bi kavram var, bu insan türünün parası minimumda olur. En temel kuraldır aslında bu. Hepbirlikte ekmeği bana bana tavadan menemen yemeler, mekana gitmeden önce evde ucuz yollu kafa bulmalar falan filan. Ufak tefek şeyler büyük önem taşır, mutlu eder insanı. Şimdi bu şartlar altında yaşayan bi insanevladının yanına; Burger King'den çıkmayan, akşam acıkınca yarım ekmek arası sucuk benzeri şey yemek yerine yarım kavanoz Nutella yiyen, alışverişe çıktığında 70-80 liraya gömlek, gereksiz yere tonla ıvırzıvır alan bi hatun verdiğinde olur mu? Olmaz. Yazık değil mi öğrenci kardeşimize? Yazık değil mi kahvaltıda siyah havyar yemeye alışkın kızımıza?

"Ayrı dünyaların insanları" denen kavram işte bu. O yüzden, iyidir fakir hatun (fakir lan hakir değil). Hani o "iki gönül bir olursa samanlık seyran olur" atasözü var ya, sikeyim o lafı. Ata dedik bağrımıza bastık şu lakırdılara bak. Yakarım samanlığı, seyran olamayız!

Ayrıca şöyle bi şey daha var; orta halli hatun, zengin hatundan daha mantıklı isteklere, daha gerçekçi düşüncelere sahip. Oturup iki lafın belini kırabiliyorsun, zevk de alıyorsun hani. Ama zengin arkadaşımız nedense öyle değil. Kendini dünyevi şeylere kaptırmış diyerek tasavvuf yapmak istemiyorum fakat kısmen öyle. Ha burada zengin hatunlara lafım yok, bireysel olarak onların hataları olduğunu düşünmüyorum. Yetiştirilme şekli, aile yapısı, çevre vs. gibi büyük etkenler söz konusu sonuçta. Ama "suç onların değil" diyerek bağrıma da basamıycam kimse kusura bakmasın. Milletin yol göstericisi miyim lan ben? Mevlana mıyım olm ben "nolursan ol gel, nolur gel" diyeyim?

Not: Based on a true story.

Not #2:  Pezeveng'i piç bırakmışım, bayadır yazmıyordum. Ceykıla yazılabiliritesi olan bi konuydu ama buraya yazayım dedim.

Hatunların kavga etme ihtiyacı kadar gereksiz bir ihtiyaç görmedim duymadım ömrü hayatımda. İhtiyaç derken abarttığımı düşünmüyorum, zira belli periyotlarda kavga etmezlerse olmuyor. Amaçsız bir kavgadan daha saçma birşey olabilir mi? (Olabilir tabi ama aklıma gelmiyor şuan, o yüzden bu soruyu hep bir ağızdan "haağğğğğyıır" diye cevaplıyoruz.) Hayır, olamaz.

Kadın kısmında default olarak gelen bu özellik, sadece sevgili formatındaki er kişiye karşı kullanılıyor. Arkadaşına böyle mal tripler attıklarına rastlamadım henüz. "Sevgilim olsa da kavga etsek" diyen kız arkadaşlarım var lan. Böyle gerizekalıca bir arzuyla yanıp tutuşan hatunlar mevcut, evet.

İyi de, neden? Basit, ego tatmini. Hani sevgilisi ya bu erkek, hani böyle alttan almak durumunda ya. Ondan işte bütün bu tantana. Sevgili dışındaki insan evladı çekmez çünkü bu saçmalığı, sıçıverir ağzına. Tatmin edilmeye çalışılan doğaüstü ego da göte kaçar.

Sınırları zorlayıp karşıdakini delirtmeyi başardıktan sonra, tornistan! Tam gaz geri! Yufka yürek tripleri, alttan almalar, sevgi sözleri bilmemneler... Ee ne gerek vardı? Adam gibi konuşmak için gerekli olan aktivasyon enerjisini kavgadan mı alıyolar napıyolar anlamadım ki ben. Ne sikindirik bi oyun lan bu böyle.

- uyuyomusun?
+ ...
- uyuyomusun heyy!?
+ ...
- açaçaçaçaçaçaçaçaç (telefon gümbür gümbür çaldırılır)
+ uyandım!
- uyuyodun yani?
+ sence?
- ha ben uyandırdım yani seni? rahatsız ettim kusura bakma. kib by
+ off bu ne lan şimdi?
- özür dilerim, uyu sen. iyi geceler! yatıyorum ben...
+ uykum kaçtı uyuyamam. gitme, konuşalım. (ünlemine koyim. tribine koyim. "gel buraya! şimdi gidebilirsin euehe" geyiğine koyim. annene koyim. emeği geçen babana koyim...)
- ne konuşcaz? iyi konuşalım, burdayım.
+ (ne kadar sıcakkanlı şeysin sen öyle!) ee bugün naptın?
....
.......
...

Ne orjinal bi mantığınız var lan sizin öyle, aferin (orjinal kelimesi burada hakaret olarak kullanılmıştır). Gidin ananızı babanızı kızdırın lan!